در مقایسه با میوه ها، سبزیجات به طور طبیعی اسید و قند کمی دارند، به این معنی که آنها بیشتر در معرض فساد و حمله ارگانیسم های مضر هستند (به همین دلیل است که سبزیجات را نمی توان در قوطی حمام آب کنسرو کرد مگر اینکه ترشی شوند ).
علم مواد غذایی مدرن حکم می‌کند که به دلیل خطر افزایش رشد باکتری‌ها، از خشک‌کردن در آفتاب برای سبزیجات استفاده نشود.
گوجه فرنگیهاو گوجه فرنگی از این احتیاط مستثنی هستند زیرا در واقع میوه هستند و اسید کافی برای جلوگیری از مشکلات دارند.
سبزی خشک خانگی 1401 در حال حاضر بسیار پر فروش می باشد.
لوبیاهای صدفی، نخود سیاه چشم و نخود فرنگی نیز در صورتی که روی درخت انگور باقی بمانند تا نیمه خشک شوند، ممکن است در آفتاب خشک شوند.
فلفل چیلی تند را نیز می توان در آفتاب خشک کرد.
در این کتاب دستورالعملی برای خشک کردن سایر سبزیجات در آفتاب ارائه نشده است.
اگر این کار را انتخاب کردید، تکنیک‌های اساسی مانند تکنیک‌هایی است که برای میوه‌ها استفاده می‌شود.
به دلیل افزایش خطر رشد باکتری، سبزیجات برای خشک کردن در آفتاب توصیه نمی شوند.
دمای خشک کردن سبزیجات باید کمی کمتر از دمایی باشد که برای میوه ها استفاده می شود.
گرمای بیش از حد ممکن است باعث سفت شدن زودرس سطوح بریده شده سبزیجات شود.
این “سخت شدن کیس” رطوبت را در مرکز قطعه به دام می اندازد (این موضوع در مورد میوه ها مشکلی ندارد زیرا آنها حاوی رطوبت و شکر بیشتری هستند که هر دو به جلوگیری از سخت شدن کیس کمک می کنند).
برای جلوگیری از این امر، دمای هدف 125 درجه فارنهایت برای اکثر سبزیجات توصیه می شود، اگرچه برخی از آشپزها سبزیجات را در دمای 135 درجه فارنهایت کم آب می کنند.
برخی از سبزیجات خشک شده خیلی سریع آبرسانی می‌شوند و می‌توان آنها را مستقیماً به سوپ‌ها و خورش‌ها در حالی که هنوز به شکل خشک هستند اضافه کرد.
اینها شامل سبزیجات برگدار مانند اسفناج و کلم پیچ و تکه های کوچک یا نازک مانند پیاز خرد شده، هویج رنده شده و قارچ های خرد شده است.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.