چربی های حیوانی را می توان به چربی های شیر، چربی های رندر و روغن حیوانی گاوی و ماهی دسته بندی کرد.
نماینده اصلی چربی شیر، چربی شیر گاو است.
آنها به این ترتیب یا به عنوان پایه محصولات شیر و پنیر اهمیت خود را دارند.
چربی های شیر، چربی های آب شده و روغن های دریایی به طور قابل توجهی از نظر ترکیب اسیدهای چرب متفاوت هستند.
تمام شیرهای دیگر تقریباً از نظر روغن حیوانی تبریز و چربی اهمیتی ندارند.
بافت چربی استاک گوشت برای تولید چربی استفاده می شود.
در حالی که بخش زیادی از چربی در گوشت باقی می ماند و مستقیماً با گوشت مصرف می شود.
یا به فرآورده های گوشتی مانند سوسیس تبدیل می شود.
ماتریس های حاوی چربی حیوانی با چربی های گیاهی و روغن حیوانی کاملاً متفاوت هستند.
از نظر رژیم غذایی، به چربی نامرئی تبدیل می شود.
چربی موجود و روغن حیوانی صنعتی در انبار گوشت با رندر شدن و جداسازی بعدی از طریق پرس یا سانتریفیوژ تولید می شود.
باقی مانده خشک شده و به عنوان خوراک دام استفاده می شود.
تولید روغن ماهی نیز از همین الگو پیروی می کند.
باقی مانده جامد خشک شده و به عنوان پودر ماهی فروخته می شود.
چربی کره عمدتاً از ذوب و شفاف سازی کره تولید می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.